Φέτος βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή μιας διαδρομής που ξεκινά από το μακρινό 1992. Τη χρονιά εκείνη είχαν συναντηθεί ηγέτες από όλο τον κόσμο στο Ρίο της Βραζιλίας για να συζητήσουν το όλο και πιο εντεινόμενο ζήτημα της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής. Το αποτέλεσμα αυτής της Συνδιάσκεψης υπό τη σκέπη των Ηνωμένων Εθνών ήταν η Συνθήκη-πλαίσιο για την Κλιματική Αλλαγή (United Nations Framework Convention on Climate Change), μια πρώτη πλανητική προσπάθεια για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. 'Έτσι από το 1995 τα κράτη που είχαν υπογράψει αυτή τη Συνθήκη-πλαίσιο συναντιώνται ετησίως σε μια συνάντηση που αποκαλείται Συνδιάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών (COP) για να συζητήσουν το πρόβλημα και τρόπους αντιμετώπισης της Κλιματικής Αλλαγής.
Η πρώτη αυτή απόπειρα να κάνει κάτι η παγκόσμια κοινότητα για ένα τόσο πραγματικά παγκόσμιο πρόβλημα κρίθηκε μάλλον ανεπαρκής καθώς σύντομα έγινε κοινός τόπος ότι υπήρχε επιτακτική ανάγκη για μια προσθήκη στη συνθήκη με πιο φιλόδοξους και συγκεκριμένους στόχους, με αποτέλεσμα το 1997 στο Κυότο της Ιαπωνίας να υπογραφεί το 1ο Πρωτόκολλο του Κυότο που περιείχε υποχρεωτικές δεσμεύσεις των αναπτυγμένων κρατών για μείωση των αερίων του θερμοκηπίου. Το πρωτόκολλο αυτό άρχισε να ισχύει από το 2005 ως νομική υποχρέωση. Έκτοτε τα ''COP'' συνεχίζουν να πραγματοποιούνται κάθε χρόνο με σημεία καμπής όπως αυτό στην Doha του Quatar, στο Cancun του Μεξικού και άλλα.
Πέρυσι η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στη Lima του Περού και έθεσε τα θεμέλια για μια νέα συμφωνία για την Κλιματική Αλλαγή. Το τελικό αποτέλεσμα της Lima ήταν απογοητευτικό σε σχέση με τις δομικές αλλαγές που απαιτεί η παγκόσμια οικονομία για να αντιμετωπιστεί η Κλιματική Αλλαγή, όμως η τελική επικύρωση αυτής της συμφωνίας γίνεται φέτος στο Παρίσι στο 21° COP. Για το λόγο αυτό αυτή η συγκεκριμένη συνάντηση θα έχει καθοριστική σημασία για το μέλλον της ανθρωπότητας, δεδομένου ότι είμαστε πια η η πρώτη γενιά που αρχίζει να βλέπει τις επιπτώσεις της Κλιματικής Αλλαγής και η τελευταία που μπορεί να κάνει κάτι γι'αυτό!