Άλλη μια παγκόσμια μέρα περιβάλλοντος «γιορτάζεται» και σήμερα και οι αξιωματούχοι της πολιτείας μας επωμίζονται το βάρος να κάνουν τις σχετικές δηλώσεις. Όλοι ανεξαιρέτως δηλώνουν ότι συνειδητοποιούν το πρόβλημα της υποβάθμισης του φυσικού περιβάλλοντος και ότι θα εφαρμόσουν πολιτικές και δράσεις για να το προστατέψουν. Μερικοί απαριθμούν τα επιτεύγματά τους στον τομέα αυτό όπως την περιορισμένης εμβέλειας διαλογή απορριμμάτων προς ανακύκλωση ή έργα αμφιβόλου σκοπιμότητας φουσκώνοντάς τα όσο μπορούν περισσότερο.
Δυστυχώς τα λόγια έτσι που φουσκώνουν τα παίρνει ο αέρας και σχεδόν τίποτα ουσιαστικό, μελετημένο και με διάρκεια δεν εφαρμόζεται. Διότι αυτοί που κατέχουν τα αξιώματα, τις περισσότερες φορές, δεν έχουν κατανοήσει πραγματικά την ουσία και την σπουδαιότητα του προβλήματος ούτε την κρισιμότητα της κατάστασης. Μερικοί δεν έχουν μπει στον κόπο να ενημερωθούν σωστά για κάθε ζήτημα στο οποίο αναφέρονται με αποτέλεσμα να αναμασούν γενικότητες και ανακρίβειες που μόνο νύστα ή αποστροφή μπορούν να προκαλέσουν σ’ αυτούς που θα δοκιμάσουν να τους παρακολουθήσουν. Ακόμα χειρότερα όταν τύχει να διοργανώνουν εκδηλώσεις και δράσεις, υποτίθεται υπέρ του περιβάλλοντος, των οποίων το αποτέλεσμα μπορεί να είναι ιδιαιτέρως καταστροφικό για το ίδιο το περιβάλλον. Όπως όταν ξαφνικά γεμίζει ο κόσμος με ποτηράκια και πλαστικές φιάλες νερού και αναψυκτικών κάποιου χορηγού ή όταν οργανώνεται μια άστοχη δεντροφύτευση με μπουλντόζες και καλλωπιστικά δέντρα, χαριστική βολή στο καμμένο πρώην δασάκι.
Οι περισσότεροι από αυτούς που έχουν θέσεις ευθύνης και που θα βγουν σήμερα στα κανάλια και στα ραδιόφωνα να υπερασπιστούν το περιβάλλον δεν έχουν καμία πρόθεση να συγκρουστούν αν χρειαστεί με τα οικονομικά συμφέροντα που τους στηρίζουν. Γι αυτό θα είναι προσεκτικοί στα λόγια τους, γενικόλογοι, χωρίς λεπτομέρειες και χωρίς συγκεκριμένες δεσμεύσεις ώστε να είναι αρεστοί σε όλους. Θα υποσχεθούν κάποιοι για παράδειγμα ότι θα φυτέψουν αμέτρητα δέντρα αλλά δεν θα απολογηθούν που έκοψαν εκατοντάδες μεγάλα δέντρα από τους δρόμους της πόλης ή που άφησαν να κοπούν δεκάδες χιλιάδες δέντρα για το φράγμα του Αποσελέμη απ’ όπου θα πάρει ίσως κάποτε η πόλη 5-6 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού. Δεν θα κάνουν βέβαια κουβέντα για τα 10 εκατομμύρια κυβικά που χάνονται κάθε χρόνο από τους σπασμένους σωλήνες του δικτύου ύδρευσης .
Έπειτα, όταν οι δηλώσεις θα έχουν τελειώσει, κάποιοι θα μπουν στο τεράστιο off road αυτοκίνητο που τα έχει όλα αυτά τα περί κλιματικής αλλαγής και περιβάλλοντος γραμμένα στα παλιά του τα λάστιχα και θα οδεύσουν προς την, αμφιβόλου νομιμότητας αλλά καταπράσινη, βίλα με την γαλάζια πισίνα, μακριά από όλο αυτό το συρφετό και τη δυστυχία, σε ένα κόσμο ιδανικό, άνετο, ανέμελο.
Και του χρόνου, ζωή σ’ ελόγου σας.
Αριστείδης Παπαδάκης